Yüksek hassasiyetli çocuklar edebiyatta her zaman konu edilen tipte kahramanlar olmuyorlar. Ama teknoloji içinde doğup büyüyen, çağımızın çocuk nüfusunun içinde bu kadar görünmez olmamalılar.
Astrid Frank’in yazdığı, Regina Kehn’in resimlediği, hassas bir çocuğun toplum içinde yaşadığı zorlukları anlatan “Enno ya da Asfalttaki Karahindiba”, Semra Pelek’in çevirisiyle, Kırmızı Kedi Çocuk tarafından yayımlandı.
Isıtma sisteminin çatırtısı, arkadaşının burun hırıltısı, kalorifer peteğindeki suyun şırıltısı onun dikkatini dağıtıyor. Sofra kurmak, kazağını düz giymek gibi basit şeyleri bazen yapamıyor; şiddet içerikli filmleri sevmiyor, rekabetçi oyunlardan da hoşlanmıyor. Ama yaşıtlarının aksine binlerce küçük şeyi algılıyor, her canlının duygusunu hissediyor, başka gezegenlerde geçen hikâyeler düşlüyor. Onun kendisine ait koca bir ülkesi var: Hayalistan. Olduğu gibi sevilmek ya da sıradan olmak istese de o başka, herkesten başkadır, onun adı: Enno Bambaşka.
Yazar Astrid Frank Enno hakkında şunları söylemiş bir söyleşisinde:
“Amacım 'yüksek hassasiyet' konusuyla uğraşmak, bu tür çocukların yaşadıklarını anlatmak, onların ne kadar harika insanlar olduklarını ama genellikle yanlış bir şekilde ‘garip’ ve hatta ‘engelli’ olarak nitelendirildiklerini göstermekti. Bu çocuklara karşı anlayışımızı yitirmiş olduğumuzu fark etmiştim. Dilerim, Enno gibi bazen ‘yanlış’ olduğunu hisseden çocuklar, anlattığım hikâyeyi okuduklarında, kendilerine ilişkin yeni bir bakış açısı oluşturur ve kendilerini takdir etmeyi öğrenirler. Ve umarım, bu çocuklar her nasıllarsa öyle olmaya devam ederler.”
2017 Zürih Çocuk Kitabı Ödülü’ne değer görülen “Enno ya da Asfalttaki Karahindiba” , empati, özsaygı, duyarlılık, sezgiler ve farklılıklar konusunda çocukların tarafında. 
0 Yorum